Dostanie się Trójca Audio Gracz gotowy...

Treasures 2018, prestiżowa coroczna wyprzedaż sztuk dekoracyjnych, która odbywa się podczas tętniącego życiem lipcowego tygodnia Old Masters w Londynie, prezentuje imponujące arcydzieła muzealnej jakości, wykwintnego kunsztu i wyjątkowej królewskiej, szlachetnej i arystokratycznej proweniencji.

 

Tjego starannie wyselekcjonowana sprzedaż przedstawia bogatą i czarującą wystawę. Od kieszonkowego zegarka admirała Horatio Nelsona do pierwszego wazonu królowej Marii Antoniny, najprawdopodobniej zakupionego dla Le Petit Trianon, od dzieł sztuki Napoleona Bonaparte po arcydzieło Antonio Canova, Popiersie Pokoju - ukryty na 200 lat…

Skarby, jak nazwa tej ważnej sprzedaży w Sotheby's, wśród której jest grupa diamentów portretowych Romanowa.

 

℘

 

Z eseju wprowadzającego Diana Scarisbrick na temat katalogu sprzedaży skarbów opisującego te losy.

 

Sprzedaż tej kolekcji miniatur pokrytych diamentami portretowymi to niezwykłe wydarzenie, ponieważ każda z nich jest sama w sobie rzadkością.

Ponadto składają się z serii przywołującej wybitne osobistości z historii Rosji, Aleksandra I, jego brata Mikołaja I, ich matki, cesarzowej Marii Feodorovny, cesarzowej Marii Aleksandrownej i jej syna, wielkiego księcia Włodzimierza.

Intensywnie osobisty, każdy z nich zostałby przekazany przez opiekuna bliskiego członka rodziny cesarskiej lub ukochanej osoby, oznaczającej więź między nimi i zawsze okazywanej z dumą posiadania.

W skład grupy wchodzi jeden członek europejskiej rodziny królewskiej wywodzącej się od cesarza Mikołaja I oraz siedem (pięć losów) z prywatnej kolekcji gromadzonej przez wiele lat przez amerykańskiego entuzjastę.

Ten rodzaj królewskiej biżuterii, w której miniaturę otaczały nie tylko diamenty, ale także diamenty, stał się rosyjską specjalnością, która była popularna wśród rodziny cesarskiej aż do rewolucji 1917 roku.

Płaskie po obu stronach, górna powierzchnia fasetowana na brzegach, znana jako diamenty Lask lub portretowe, kamienie pochodzą z rozszczepienia nieregularnych ośmiościanów.

Portret jest oświetlony odbiciami od faset diamentu, wysoce wypolerowana klarowna powierzchnia pozwala portretowi błyszczeć bardziej éclat niż kryształem i przyciąga do niego oko. Tylko najczystsze kamienie mogą uzyskać ten magiczny efekt.

 

Diamenty portretowe były znane europejskim królom.

 

Diamenty portretowe nie były wyłączne dla rosyjskich monarchów.

Jednym z pierwszych, którzy dostrzegli wspaniałe cechy diamentowych osłon do ulepszania miniatur, była wdowa Królowa Francji, Maria de Medici, wdowa po królu Henryku IV. Nosiła złoty pierścionek otaczający miniatury jej młodszego syna, Ludwika XIII i jego żony, Anny z Austrii, pod dużym diamentem.

Od niej poprzez królów, królowe i księżniczki docieramy do cesarzowej Katarzyny II w Rosji. Przyjęła portretowy diament i nadała mu charakterystyczne rosyjskie konotacje - ważny, niekiedy masywny klejnot, podkreślający rangę i autorytet, robiony tak, by imponować.

Od tego czasu diamenty portretowe stały się nierozerwalnie związane z władcami Imperium Rosyjskiego.

 

Cesarzowa Maria Feodorovna.

Portret cesarza w kształcie diamentu, prawdopodobnie Duval, Sankt Petersburg, około 1790 r. I wcześniej.

 

 

Demi-parura przedstawia wisiorek wyśrodkowany z miniaturowym portretem Wielkiej Księżnej, późniejszej Cesarzowej Marii Feodorovnej, pod diamentem stołu. Ramka i rama w sprayu do liści są ozdobione diamentami o szlifie rozetowym, a zawieszka zwieńczona jest wisiorkiem.

 

 

Wraz z wisiorkiem znajdują się dwa kolczyki ozdobione miniaturowym obrazem dżentelmena, być może jej synów, wielkiego księcia Aleksandra Pawłowicza (1777–1825), późniejszego cesarza Aleksandra i wielkiego księcia Konstantyna Pawłowicza (1779–1831), każdy poniżej diament stołowy w oprawionych w diament ramkach z liści i wstążki, ze złotymi drutami haczykowymi, osadzonymi w kolorze srebrnym ze złotymi grzbietami ściganymi wirującymi trzcinami.

 

 

Maria Fedorovna miała zamiłowanie do sentymentalnej biżuterii. Przypuszcza się, że klejnoty wchodzące w skład tej partii (szacunkowo 338,000 474,000–XNUMX XNUMX USD) zostały zlecone na obdarowanie bliskiego członka rodziny, albo jej teściowej, Katarzyny II, albo jej własnej matki, księżnej Friederike z Wirtembergii.

 

 

Cesarz Aleksander I.

Diamentowy wisiorek z portretem cesarskim, prawdopodobnie Duval, St Petersburg, około 1809 r., Elementy biżuterii prawdopodobnie wcześniej.

 

 

Ten diament portret przedstawia wcześniejszy miniaturowy portret cesarza Aleksandra I w mundurze Pułku Preobrażenskiego, z szarfą i gwiazdą piersi Zakonu Św. Andrzeja oraz odznaką Zakonu Św. Jerzego.

Portret umieszczony jest pod fasetowanym diamentem stołowym, ramką z diamentami o szlifie rozetowym, a obramowaniem z skalowanymi diamentami o szlifie okrągłym. Portret jest otoczony spiralną wstążką przewiązaną u góry i wysadzaną diamentami o szlifie rozetowym.

Według historyka i kuratorki biżuterii Lilii Kuźnetsowej ta działka (szacowana kwota 680,000 950,000–1809 XNUMX USD) była prezentem cesarza dla jego siostry, Wielkiej Księżnej Katarzyny Pawłownej, z okazji jej ślubu w XNUMX roku.

 

 

Cesarz Mikołaj I.

Pierścionek z brylantem z portretem cesarskim, Sankt Petersburg, około 1830 r.

 

 

Pierścień ma miniaturowy portret, przypisany Iwanowi Windbergowi, cesarza Mikołaja I, przykryty diamentem stołowym. Obramowanie i ramiona są otoczone diamentami o szlifie okrągłym i mają znak miasta Sankt Petersburg.

Pierścień ten przedstawia bardziej intymny portret cesarza, zupełnie inny niż jego oficjalne. Dlatego uważa się, że ten pierścień jest zgodny z miniaturowym stylem „kochanka” z przełomu XVIII i XIX wieku, który dał głębsze spojrzenie na duszę siedzącej osoby.

To jest powód, by sądzić, że odbiorcą tego pierścienia był ktoś, kto był bardzo bliski Cesarzowi, i przypuszcza się, że pierścionek został przekazany Varvara Nelidova, kochance cesarza. Ta sprawa trwała do 1855 roku, roku śmierci cesarza, z nieślubnym synem, Aleksiejem Paszkine, urodzonym w 1831 roku.

 

 

Cesarzowa Maria Aleksandrowna

Diamentowy wisiorek z portretem cesarskim, Phillips Brothers & Son, Londyn, 1880.

 

 

Miniaturowy portret w tym portrecie wisiorek z brylantem przypisywany jest Aleksandrowi Wegnerowi i przedstawia cesarzową Marię Aleksandrownę. Również w tym przypadku portret pojawia się pod diamentem stołowym, w granicach diamentów o szlifie okrągłym. Jego rama jest z ażurowego gotyckiego maswerku z żółtego złota z koralikami częściowo emaliowanymi w nieprzezroczystej czerni z białymi refleksami i oprawionymi czterema dalszymi diamentami.

 

 

Na odwrocie wisiorka znajduje się ten napis: "Marie / Pamięci / zmarłej matki / jej kochającego / męża, Alfreda / 5/17 października 1880 r. ″. Wisior ma również znak producenta piór Ps i Prince of Wales.

 

 

Ten portretowy wisiorek z brylantem (szacunkowo 136,000 203,000-1844 1900 USD) został wręczony przez Alfreda, księcia Edynburga, drugiego syna królowej Wiktorii, a później księcia Saksonii-Coburga i Gothy (1853–1920) jego żonie, Grand Księżna Maria Aleksandrowna z Rosji (17–1880), córka cesarzowej, na dwudzieste siódme urodziny, XNUMX października XNUMX r.

Ten prezent miał upamiętnić matkę Marii, która zmarła w Pałacu Zimowym 3 czerwca 1880 r. Po długiej chorobie.

 

 

Wielki książę Władimir Aleksandrowicz

Diamentowa zawieszka z portretem cesarskim, prawdopodobnie Fabergé, St Petersburg, około 1899 r.

 

 

Na tym miniaturowym portrecie Wielki Książę (1847–1909) ma na sobie mundur Dragoon Pułku Strażników Życia i szarfę Zakonu Świętego Andrzeja. Portret umieszczony jest pod diamentem stołowym w granicach diamentów o szlifie rozetowym. Przebita rama ma oplatające diamenty opaski, zawieszone na cesarskiej koronie.

Klejnot ten (szacowany na 95,000 122,000-1854 1920 USD) był najprawdopodobniej prezentem od Wielkiego Księcia dla jego żony, Wielkiej Księżnej Marii Pawłownej (1899–XNUMX) z okazji ich srebrnej rocznicy ślubu w XNUMX r.

Przypisanie tego utworu Fabergé jest poparte faktem, że sam Wielki Książę był patronem firmy i zamówił The Hen Egg, pierwsze cesarskie jajko wielkanocne Fabergé zakupione przez Aleksandrę III w 1885 roku. Co więcej, Fabergé był umiejętnie posługuje się portretowymi diamentami, czasami włączanymi do dekoracji cesarskich jaj i, w przypadku diamentów stołowych, te szyfry lub daty na bardziej cesarskich jajach. CC

 

Wszystkie materiały badawcze dzięki uprzejmości Sotheby's.